یکی از مهم‌ترین توانمندی‌های لازم برای پژوهشگران حوزۀ سیاست‌گذاری آشنایی با روش‌های کمی است. این مسئله از دو جهت حائز اهمیت است. اول آنکه درک روش و نتایج تحلیل داده‌های پژوهش‌های پیشین و اعتبارسنجی آن‌ها بدون شناخت از ماهیت روش‌های کمی امکان‌پذیر نیست. دوم آنکه طراحی و انجام پژوهش کمی باکیفیت با توجه به سؤال پژوهش، نوع و ماهیت داده و انتظارات موجود از روش تحلیل انتخابی نیاز به تسلط به ابعاد مختلف این روش‌ها دارد. علاوه بر این، در دو دهه گذشته با گسترش روش‌های سنجی و آماری در اقتصاد و پژوهش‌های اقتصادسنجی، پژوهشگران علوم انسانی و سیاست‌گذاری ناگزیر به یادگیری روش‌های کمی هستند.
