پژوهشهای علمی عموماً ماهیت تبیینی دارند، گذشتهنگر هستند، و از آنچه رخ داده است صحبت میکنند. اما در ایجاد تغییر و تحول در نظامات اجتماعی و سیاستگذاری، شاهد آن هستیم که کارآفرینان سیاستی و تغییرآفرینان دائماً در حال خلق روابط نو و دنیای جدیدی هستند که پیشتر وجود نداشته است.
پژوهشها برای اینکه بتوانند تغییرآفرین، اثربخش و حاوی دلالتهای تجویزی جدی باشند، باید این خلاء از تبیین تا تجویز را به صورت روشمند پر کنند. این کارگاه قرار است دو چارچوب مطرح در این خصوص یعنی «نظریه تغییر» و «مدل منطقی» را ارائه دهد و سپس در قالب موردکاوی، آموختهها توسط مخاطبان به کار بسته شود.