پژوهش‌گرانی که تمرکز اصلی کارشان در حیطه‌ی پژوهش‌های تجربی و میدانی است خیلی اوقات متوجه نیستند که انتخاب و تنظیم روش تحقیق باید متکی به مبانی نظری پژوهش باشد. همین عدم توجه باعث می‌شود بسیاری از پروژه‌های پژوهشی پس از ماه‌ها کار در نهایت تبدیل به کشکولی از مؤلفه‌های ناسازگار شود که فایده‌ای علمی بر آن مترتب نخواهد بود. هدف از این ارایه، روشن کردن ارتباطات مهمی است که بین روش تحقیق و مبانی نظری وجود دارد. در این بحث به نکاتی کلیدی و کاربردی اشاره می‌شود که پژوهشگران علوم انسانی و اجتماعی باید از ابتدای تعریف پروژه‌ی پژوهشی نسبت به آن حساس باشند.
