ارائه پیش‌رو از دو جلسه تشکیل شده است. در جلسه اول به این موضوع پرداخته می‌شود که در افکارسنجی به طور کلی چگونه به جمع‌آوری داده‌ها می‌پردازیم. در جلسه دوم به طور خاص به داده‌های حساس و شیوه‌ی صحیح جمع‌آوری آن پرداخته می‌شود.
افکار عمومی شامل خواسته‌ها، تمایلات و تفکرات اکثریت مردم است، به عبارت دیگر، نظر جمعی افراد یک جامعه در خصوص مساله یا مشکلی خاص است. شناخت افکار عمومی، در صورتی که به درستی سنجیده شود، می‌تواند اطلاعات بسیار مهمی در شناخت، ارزیابی و ارائه پیشنهاد در مسائل مختلف را فراهم کند. روش‌های پژوهش در افکار عمومی چارچوب‌ها و ابزارهای مختلفی را برای جمع‌آوری داده و سنجش افکار عمومی در اختیار پژوهشگران قرار می‌دهند. رویکردهای مختلف جمع‌آوری این اطلاعات شامل رویکردهای کمی (مانند پیمایش و پرسشنامه) و کیفی (شامل گروه کانونی و مصاحبه) طبقه‌بندی میشوند. آن چه که قرار است به عنوان داده‌های پیمایش جمع‌آوری شود غالبا از افکار انسان ها تشکیل شده و به همین خاطر پیاده‌سازی درست این روش پیچیدگی‌های فراوانی دارد: مثلا افراد ممکن است در برهه‌های خاصی از زمان (مثل رای‌گیری‌های سرنوشت‌ساز) افکار خود را صادقانه در فضای عمومی ابراز نکنند؛ و یا این که در رابطه با برخی موضوعات حساس (مثل تابوها) هیچ گاه تمایلات و افکار خود را بروز ندهند. این پیچیدگی‌های ناشی از حساسیت موضوع بر روش افکارسنجی نیز تاثیر می‌گذارند و آن را تغییر می‌دهند. بنابراین در چنین مواردی باید مهارت‌های خاصی برای پژوهش در افکار عمومی تقویت شود.
ارائه پیش‌رو از دو جلسه تشکیل شده است. در جلسه اول به این موضوع پرداخته می‌شود که در افکارسنجی به طور کلی چگونه به جمع‌آوری داده‌ها می‌پردازیم. در جلسه دوم به طور خاص به داده‌های حساس و شیوه‌ی صحیح جمع‌آوری آن پرداخته می‌شود.
دکترای علوم سیاسی دانشگاه مریلند/عضو هیئت علمی دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران/محقق در دانشگاه مریلند
ما در مدرسه روش به دنبال آن هستیم که با شناسایی چالش ها و کمبود های موجود در نظام آموزشی در زمینه روش پژوهش در حوزه علوم اجتماعی و انسانی، دوره ها و محتوای آموزشی ممتازی را ارائه کنیم که بتواند شبکه ای از پژوهشگران علوم انسانی و اجتماعی توانمند در تحقیق به وجود آورد.
